پدر یتیمان

منابع اصلی: مناقب آل ابی طالب/ ج2 / ص75

منابع فرعی: همای سعادت

متن عربی:

رَأَيْتُ عَلِيّاً يَدْعُو الْيَتَامَى فَيُطْعِمُهُمُ الْعَسَلَ حَتَّى قَالَ بَعْضُ أَصْحَابِهِ لَوَدِدْتُ أَنِّي كُنْتُ يَتِيما

متن داستان:

علی علیه السلام را دیدم که با کمال مهربانی، یتیمان را فرا می‌خواند و نوازش می‌کرد و به آن‌ها عسل می‌داد و می‌خوردند. مصاحبت آن حضرت با آن‌ها به قدری مهرانگیز بود که یکی از حاضران گفت: دوست داشتم من هم یتیم بودم و اینگونه مشمول نوازش حضرت عل علیه السلام قرار می‌گرفتم.

خلاصه داستان:

حضرت علی علیه‌ السلام یتیمان را در دامان خود می­‌گرفتند و به آن‌ها مهربانی کرده و با دست خود لقمه در دهان آن­‌ها می­‌گذاشتند.