اینگونه زیباست

بعد از جنگ صفین گروهی از مردم و خوارج درباره این که اگر یاران معاویه قرآن‌ها را بر سر نیزه نکرده بودند یاران امام علی علیه السلام شکست نمی‌خوردند و این اتفاقات نمی‌افتاد بحث کردند. عَمْر که یکی از یاران باوفای امام علی (ع) بود با آرامش و جسوری به حرف‌های خوارج پاسخ می‌داد. زمانی که بحث بالا گرفت٬ حجر یکی دیگر از یاران امام برآشفته شد و با پرخاشگری جواب آن‌ها را می‌داد تا جایی که نزدیک بود فتنه‌ای بر پا شود. با وساطت عمر بحث به پایان رسید و هرکس به دنبال کار خودش رفت. حجر و عمر بعد از این اتفاق نزد امیرالمومنین رفتند و حضرت علی علیه السلام به آن‌ها گفت بهتر بود به جای دعوا کردن و دشنام گفتن٬ در حق آن‌ها دعا می‌کردید و از خدا می‌خواستید آن‌ها را از گمراهی نجات دهد.