جهانگرد شکمو

جهانگرد ثروتمندی که بسیار شکمو بود به کشور های مختلف سفر می‌کرد. او چون شکمو بوده همیشه به تنهایی سفر می‌رفته. به کشور هندوستان می‌رود و در نزدیکی های شهر شتری رم می‌کند و به او حمله می‌کند. جهانگرد برای فرار طناب چاهی را که در نزدیکی او بوده می‌گیرد و داخل چاه می‌رود. وقتی شتر از آنجا دور می‌شود صیاد متوجه میشود در ته چاه اژدهایی خشمگین دهانش را باز کرده تا او را قورت دهد و دو موش هم دارند طناب چاه را می‌جوند و چند مار هم در اطراف او هستند. او تصمیم می‌گیرد خودش را به بالا بکشد. کمی که بالا می‌رود چشمش به کندوی عسلی می‌افتد و موقعیت خود را فراموش می‌کند و مشغول خوردن عسل می‌شود. اندکی بعد موش ها طناب را جویدند و طناب پاره شد و جهانگرد به ته چاه سقوط کرد و به کام اژدها افتاد.

خوب

نویسنده یاداوری می‌کند که لذت های دنیا انسان را به خودش مشغول می‌کند و انسان از عاقبت کار خود غافل می‌شود و زمانی که به خودش می‌آید دیگر فرصت جبران اشتباهاتش را ندارد.