خانه‌ی بالای درخت

اسپروگ چهار سال داشت و ویلیام هفت سال. ساخت خانه‌ی جدیدشان تازه تمام شده بود. اما درخت ته باغ خانه‌شان صدسالی داشت. این بزرگ‌ترین درختی بود که اسپروگ به عمرش دیده بود… ویلیام همین که چشمش به درخت افتاد، داد زد: «بابا، بیا نگاه کن! می‌توانیم این بالا یک خانه‌ی درختی درست کنیم.» البته آن دو باید تا شروع تابستان صبر کنند تا هم هوا بهتر شود و هم پدر فرصت داشته باشد وسایل لازم را برای ساخت خانه تهیه کند. همه چیز طبق نقشه پیش می‌رود و در ابتدای تابستان، پدر بخشی از خانه‌ی درختی را می‌سازد؛ اما هم‌زمان خبر می‌رسد که فرصتی شغلی در کشوری دیگر برای پدر فراهم شده است و او باید خانواده‌اش را ترک کند. پسرها از شرایط پیش‌آمده چندان راضی نیستند. اگر پدر قول بدهد که برای کریسمس به خانه بیاید و خانه‌ی درختی را تکمیل کند، پسرها راضی می‌شوند؟

کتاب «خانه‌ی بالای درخت» داستانی درباره‌ی صبوری، خلاقیت و رابطه‌ی اعضای خانواده، به‌ویژه فرزندان با یکدیگر است. نکته‌ی جالب اینجاست که کودکان با خواندن این کتاب به‌راحتی خودشان را در بازی‌های دو برادر بالای خانه‌ی درختی شریک حس می‌کنند. در بعضی صفحات نوع صحبت کردن ویلیام با پدرش محترمانه نیست